Διαταραχές περιόδου

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ

Τα προβλήματα της εμμήνου ρύσεως (περιόδου) με διαταραχές ως προς τη διάρκεια του κύκλου διακρίνονται σε :

I.   Συχνομηνόρροια:  όταν η περίοδος εμφανίζεται συχνότερα από κάθε 24 ημέρες. Είναι σχεδόν πάντοτε ορμονικής αιτιολογίας, αλλά μπορεί να οφείλεται και σε άλλους παράγοντες, όπως π.χ.  ψυχολογικούς. Η θεραπεία είναι ανάλογη με το αίτιο, αλλά κυρίως υποστηρικτική.

II. Αραιομηνόρροια: όταν η περίοδος εμφανίζεται αργότερα από κάθε 35 ημέρες. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αιτίας είναι το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Η σύγχρονη θεραπεία στοχεύει στο αίτιο και είναι διαφορετική για κάθε περίπτωση ασθενούς (εξατομίκευση θεραπείας).

III. Πρωτοπαθή Αμηνόρροια: όταν η περίοδος δεν εμφανίζεται σε κορίτσια 14 ετών, που δεν έχουν αναπτυγμένους μαστούς και τρίχωση ή σε κορίτσια 16 ετών με φυσιολογική ανάπτυξη μαστών και τρίχωσης. Τα αίτια μπορεί να είναι ποικίλα: διαταραχές από τον εγκέφαλο, ορμονικές διαταραχές, χρωμοσωμικές ανωμαλίες, ή ακόμα ανατομικές εκ γενετής ανωμαλίες, όπως απουσία μήτρας ή κόλπου, διαφράγματα, ατρησίες κ.α. είναι οι βασικότεροι εκπρόσωποι αυτής της κατηγορίας. Η θεραπεία είναι ανάλογη με το αίτιο.

IV. Δευτεροπαθή Αμηνόρροια: όταν σε γυναίκα που είχε παλιότερα περίοδο, η περίοδος σταματά για περισσότερο από 3 με 6 μήνες, κατά περίπτωση. Οι περιπτώσεις αυτές περιλαμβάνουν συνήθως  γυναίκες με αυξημένα ανδρογόνα, όπως σε παραμελημένες περιπτώσεις συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών ή σε όγκους που παράγουν μεγάλες ποσότητες ανδρογόνων. Επίσης, διαταραχές του σωματικού βάρους και έντονο στρες μπορεί να αποτελούν άλλες συχνές αιτίες. Η λήψη φαρμάκων, οι ψυχολογικοί παράγοντες, ο πρωταθλητισμός και άλλες συνυπάρχουσες παθήσεις άλλων συστημάτων (π.χ. θυρεοειδής) μπορεί επίσης να ευθύνονται.

 

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Τα προβλήματα της εμμήνου ρύσεως (περιόδου) με διαταραχές ως προς την ποσότητα του αίματος που αποβάλλεται χαρακτηρίζονται ως:

I.   Ολιγομηνόρροια: αν η απώλεια αίματος είναι ιδιαίτερα μικρή ή/και διαρκεί λιγότερο από 2 ημέρες. Κυρίως λόγω χαμηλών επιπέδων των ορμονών ή εξ αιτίας ανατομικών ανωμαλιών. Η θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο.

II.   Μηνορραγία: αν η απώλεια αίματος διαρκεί περισσότερο από 7 ημέρες  ή είναι μεγαλύτερη από 80 ml συνολικά. Μπορεί να οφείλεται σε ορμονικές, αιματολογικές διαταραχές, σε κύστεις ωοθηκών ή  ανατομικά προβλήματα, όπως πολύποδες και ινομυώματα. Εκτός από την αντιμετώπιση του αιτίου, πρέπει να γίνει και υποστήριξη της ασθενούς σε σίδηρο, λόγω της πιθανότητας εμφάνισης αναιμίας.

ΙΙΙ.   Μητρορραγία: όταν εμφανίζεται αίμα σε στιγμές άσχετες από την περίοδο. Μπορεί να οφείλεται σε ορμονικές, ανατομικές, αιματολογικές διαταραχές, αλλά ακόμα και σε σπανιότερες περιπτώσεις τραυματισμούς, όγκους ή ακόμα και σε εγκυμοσύνη. Η θεραπεία στοχεύει πάντα το αίτιο. Οι καταστάσεις αυτές μπορεί να πάρουν και το χαρακτήρα του επείγοντος, καθώς απώλεια μεγάλης ποσότητας αίματος μπορεί να γίνει απειλητική ακόμα και για τη ζωή.